Po niesprawdzonym eksperymencie z trzydziestozespołową ligą, najwyższa klasa rozgrywkowa w Argentynie wraca do bardziej klasycznego formatu. Od sezonu 2017/2018 liczebność argentyńskiej Primera División rokrocznie malała o dwa kluby, lecz po sezonie 2019/2020 z powodu lockdownu wskutek pandemii koronawirusa ponownie została rozszerzona do 28 klubów i potem będzie systematycznie redukowana do 22 lub 20 zespołów. W ciągu ostatnich sezonów Superligi każdy z każdym grał jeden mecz na kampanię i od sezonu 2017/2018 w przeciwieństwie do poprzednich trzech sezonów nie zarządza się słynnej „kolejki derbowej”.
Drużyny, jakie zakwalifikują się do Copa Libertadores oraz Copa Sudamericana zostają wyłonione na podstawie ligowej klasyfikacji (od 2021 na podstawie łącznej tabeli ligowej i fazy grupowej Pucharu Ligi). Pierwsza czwórka tabeli kwalifikuje się do tego wyższego rangą turnieju (pierwsza trójka bezpośrednio do fazy grupowej, czwarta drużyna wystąpi w eliminacjach). Natomiast na „puchar pocieszenia” nominalnie załapują się drużyny z miejsc 5-9. Oczywiście wyniki końcowe Copa Argentina, Pucharu Ligi oraz rozgrywek kontynentalnych mogą nieco przekształcić rzeczony układ miejsc kwalifikujących do pucharów międzynarodowych.
Istotnym jest fakt, iż o rozstrzygnięciach ligowych decyduje wyłącznie sezon zasadniczy. Nie rozgrywa się po nim żadnych play-offów.
Sezon ligowy w Argentynie grano w „europejskich” ramach czasowych od sezonu 2016/2017 do sezonu 2019/2020. Po lockdownie wraz z powrotem stricte ligowych rozgrywek zmieniono to na system całoroczny, jaki obowiązuje choćby w Brazylii, Chinach, MLS, Norwegii czy Szwecji. W sezonie 2018/2019 cała kampania liczyła tylko 25 kolejek. Po zwieńczeniu czempionatu ligowego przeprowadzony został pierwszy w historii Copa de La Superliga, czyli nowy argentyński Puchar Ligi. W 2018 roku ze względu na Mundial kampanię Superligi zwieńczono w połowie maja. Wcześniejsze sezony zreformowanej ligi argentyńskiej za wyjątkiem kampanii Primera División de Argentina 2015 kończyły się dopiero na przełomie maja i czerwca.
Od momentu rozszerzenia Primera División de Argentina do 30 klubów formaty poszczególnych sezonów w najwyższej klasie rozgrywkowej Kraju Srebra wyglądały tak:
2015 – 30 kolejek rozgrywanych od lutego do listopada (29 nominalnie + jedna kolejka derbowa). Po zakończeniu sezonu zasadniczego pierwsza dwójka tabeli zapewniała sobie awans do Copa Libertadores, natomiast kolejne cztery drużyny walczyły w barażach o kwalifikację do elitarnego turnieju, a także rozegrano play-offy o wejście do Copa Sudamericana, w których udział brało aż dziesięć drużyn. Z ligi spadły ostatnie dwa zespoły tabeli spadkowej, które zastąpiły dwie ekipy awansujące z Primera B Nacional.
2016 (Torneo de Transición) – w pierwszej połowie 2016 roku zdecydowano się rozegrać półroczny czempionat, aby od następnej kampanii zsynchronizować ramy czasowe sezonu z tymi obowiązującymi w Europie (czyli przywrócić sezon zaczynający się na początku drugiej połowy roku, a kończący się pod koniec pierwszej połowy roku następnego). 30 uczestników zostało podzielonych na dwie grupy po 15 drużyn. Każdy z każdym w grupie rywalizował jeden raz, a ponadto każdy zespół miał swojego derbowego rywala (będącego w przeciwnej grupie), z którym pojedynkował się aż dwukrotnie. Łącznie odbyło się zatem 16 kolejek w obu grupach. Ich zwycięzcy spotkali się ze sobą w wielkim finale o mistrzostwo Argentyny, a zdobywcy drugich miejsc w grupach rozegrali ze sobą symboliczny mecz o trzecie miejsce. Po sezonie spadła najgorsza ekipa tabeli spadkowej, a zastąpił ją tryumfator Primera B Nacional.
2016/2017 – pierwszy sezon rozegrany zgodnie z europejskimi ramami czasowymi. 30 uczestników rozegrało trzydzieści kolejek (29 nominalnie + jedna kolejka derbowa). O ostatecznych wynikach sezonu zadecydował sam sezon zasadniczy, gdyż po nim tym razem nie przeprowadzano żadnych play-offów. Kampania ta wieczna się opóźniała. Rozpoczęła się pod sam koniec sierpnia, gdyż jej początek odroczyły Igrzyska Olimpijskie. Jej finisz natomiast przypadł dopiero na sam koniec czerwca, gdyż rozpoczęcia drugiej połowy rozgrywek opóźniły o ponad miesiąc protesty Związków Zawodowych Piłkarzy domagających się wypłacenia futbolistom zaległych wynagrodzeń przez kluby oraz problemy z przetargiem na sprzedaż praw do transmitowania ligi argentyńskiej, który ostatecznie wygrał amerykański Fox-Turner. Kampania 2016/2017 przeszła do historii jako najmniej spokojna w dziejach tamtejszych zmagań ligowych, ale przejęcie fotelu prezesa AfA przez Claudio Tapię w marcu 2017 roku powoli przywróciło ład w szeregach argentyńskiej federacji piłkarskiej. Po sezonie spadły aż cztery najsłabsze drużyny tabeli spadkowej, a w ich miejsce awansowały tylko dwie z Primera B Nacional. Od tego momentu pierwsza liga w Argentynie (do 2019 roku) redukowana była co rok o dwa kluby.
2017/2018 – premierowy czempionat pod nazwą Superliga Argentina de Fútbol. Od tegoż sezonu liga argentyńska nie jest zarządzana bezpośrednio przez AfA, a ma swój własny zarząd pod kierownictwem Mariano Elizondo. Dotychczasowo najkrótszy w skali roku sezon Primera División de Argentina, jaki kiedykolwiek rozegrano. Już 28, a nie 30 partycypantów przeprowadziło łącznie tylko 27 kolejek. Rzecz jasna sezon zasadniczy kończył całe rozgrywki i ponownie nie toczono po nim żadnych dodatkowych baraży. Pierwszy raz od czasu ekspansji ligi argentyńskiej w ciągu sezonu nie zorganizowano kolejki derbowej. Każdy z każdym grał zatem dokładnie jeden raz. Sezon rozpoczął się pod koniec sierpnia, a zakończył już w połowie maja ze względu na Mistrzostwa Świata. Ponownie na finiszu rozgrywek spadły cztery najsłabsze teamy tabeli spadkowej, a z drugiego szczebla rozgrywkowego weszły jedynie dwa zespoły.
2018/2019 – drugi czempionat pod nazwą Superliga Argentina de Fútbol. Już tylko 26 uczestników, którzy rozegrają łącznie zaledwie 25 kolejek, które wyłonią mistrza kraju. Sezon jeszcze krótszy od poprzedniego i organizowany na takich samych zasadach, co on. Zakończył się już w kwietniu, a po nim odbył się jeszcze Copa de La Superliga, czyli nowy argentyński Puchar Ligi.
2019/2020 – trzeci czempionat pod nazwą Superliga Argentina de Fútbol. Tym razem z udziałem 24 drużyn. Sezon ligowy złożony z 23 kolejek dokończono tuż przed wybuchem epidemii koronawirusa. Natomiast po zmaganiach ligowych miało dojść do drugiej edycji Copa de Liga Superliga, ale tym razem w formacie grupowym (dwie grupy po 12 zespołów). Puchar Ligi z powodu lockdownu przerwano już w pierwszej kolejce i rozgrywek już nie dokończono. W kwietniu 28 kwietnia 2020 oficjalnie podjęto decyzję o przedwczesnym zakończeniu zmagań i o nie degradowaniu nikogo z pierwszej ligi, a zarazem o zlikwidowaniu spadków aż do końca 2021. Ponadto zdecydowano, iż do 2022 roku pierwsza liga znów zostanie rozszerzona do 28 klubów. Następuje też zmiana nazwy klasy rozgrywkowej z Superliga Argentina de Fútbol na Liga Profesional de Fútbol.
2020/2021 – w tym sezonie zamiast tradycyjnych rozgrywek ligowych przeprowadzono dwie edycje Pucharu Ligi. Pierwszą z udziałem 24 drużyn pod nazwą Copa Diego Maradona. Drugą przy udziale 26 ekip (w lutym dwa zespoły awansowały z drugiej ligi) o nazwie Copa de Liga Profesional.
Druga połowa 2021 – sezon ligowy z udziałem 26 drużyn. 25 kolejek zostało rozegranych w zaledwie pół roku.
2022 – pierwsza liga argentyńska wtórnie liczy 28 zespołów. Rozgrywki ligowe w Kraju Srebra zostały ponownie przestawione na system całoroczny, taki jak w 2015. Od stycznia do maja przeprowadzana była Copa de Liga Profesional. Natomiast od czerwca do października odbyło się 27 kolejek ligowych. Reaktywowane zostały spadki. Do drugiej ligi zdegradowane zostają dwa najgorsze kluby tabeli spadkowej, zaś z drugiej ligi awansują dwa teamy. Po tym jakże intensywnym czempionacie szykuje się huraganowa zmiana formatu Liga Profesional, która wkrótce zostanie potwierdzona.
Liczebność pierwszej ligi zamierza się redukować systematycznie, aż ta uzyska skład 22-zespołowy lub 20-zespołowy (domyślnie w 2026 roku).
System rozgrywek ligowych w Argentynie:
Ostatnia aktualizacja: 4 października 2022
Bardzo fajnie zostało to wszystko opisane i muszę powiedzieć, że niesamowicie się cieszę z tego, że powstał ten portal